KATARZYNA GOŁĘBIOWSKA /// CZASOPRZESTRZENIE
Subtelność materii
Malarstwo Katarzyny Gołębiowskiej przemawia kolorem. Ułożone horyzontalnie plamy barwne łagodnie przechodzą jedna w drugą, a oszczędność środków daje niemal ascetycznie wrażenie. Dzięki temu artystka pozwala na wywołanie więzi między obrazem i widzem, zbudowanie szczególnej relacji, której szukać należy w sferze duchowej, stanie bliskim kontemplacji. Odwołuje się do mało eksponowanych w dzisiejszym świecie wartości, a jej bardzo subtelne prace dalekie są od obrazów zaangażowanych społecznie, oddających dynamikę współczesnego życia, kruchość współczesnych relacji i ich zmienność.
Uwrażliwienie na narzędzia malarstwa i kolor, jako główne wyznaczniki języka wypowiedzi, sytuuje to malarstwo w obszarze abstrakcji, choć horyzontalne rozłożenie barw wywołuje sugestię pejzażu. Intuicję tą potwierdzają tytuły obrazów – godziny – którym podporządkowane są zestawienia barw odpowiadające kolorystyce i natężeniu światła o konkretnej porze dnia lub nocy. W przypadku malarstwa Gołębiowskiej nie ma konieczności stawiania pytania o to, w jakim stopniu mieści się ono w abstrakcji, ponieważ artystce bliskie jest myślenie o dotarciu w sztuce do języka, którym można wyrazić niematerialne i uniwersalne aspekty rzeczywistości – w jej przypadku jest to język malarstwa.
Prace prezentowane na wystawie są subtelne, nie ma w nich żadnego napięcia i dominuje melancholijny, nieco liryczny klimat, artystka zwraca jednak uwagę również na materialność obrazu. Ani na chwilę nie pozwala zapomnieć odbiorcy, że stoi on przed przedmiotem – zagruntowanym płótnem pokrytym farbami. Dzięki temu osiąga moment równowagi między tym, czym jest obraz i tym, co reprezentuje, między tym, co materialne i tym, co duchowe, między dotykalną rzeczywistością i sugestywną abstrakcją. Wydaje się, że pojęcie równowagi dla Gołębiowskiej jest wyjątkowo istotne i determinuje jej kompozycje. Widać to również w wyborze formatu prac, którym jest kwadrat – figura symbolizująca doskonałość i harmonię.
Karolina Jabłońska
KATARZYNA GOŁĘBIOWSKA (ur. 1982). Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych im. Wł. Strzemińskiego w Łodzi (dyplom w Pracowni Malarstwa i Rysunku prof. Aleksandry Gieragi, aneks w Pracowni Fotografii prof. Leokadii Bartoszko) i historii sztuki na Uniwersytecie Łódzkim. W roku 2008 przebywała na stypendium w Accademia Albertina w Turynie. W latach 2010–2012 odbyła studia podyplomowe na Wydziale Architektury Wnętrz w Wyższej Szkole Sztuki i Projektowania w Łodzi. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w roku akademickim 2007/2008. Od 2014 roku prowadzi własną pracownię projektowo-artystyczną Domaki na Piotrkowskiej 68 w Łodzi. W latach 2009–2013 pracowała jako asystentka w Dziale Edukacji Muzeum Sztuki w Łodzi. W latach 2006–2009 tworzyła i prowadziła Pracownię Plastyczną nr 5 dla dzieci i młodzieży, Oratorium im. Dominika Savio w Łodzi. Uczestniczka wielu wystaw zbiorowych i indywidualnych, zarówno w Polsce, jak i za granicą.
Wystawa
czynna od wtorku do soboty w godz. 14-18 do dnia 6 kwietnia 2016
Wernisaż – wstęp wolny
Bilety 2 zł (środa – wstęp bezpłatny)