Łódzkie Spotkania Teatralne w Opocznie i Piotrkowie
W miniony weekend 38. Łódzkie Spotkania Teatralne zawitały do Opoczna
i Piotrkowa! W Miejskim Domu Kultury w Opocznie 28 listopada o godz.
18.00 zobaczyliśmy spektakl „Bachantki" Teatru Chorea, a w niedzielę, 29 listopada, Teatr Trzcina z Tomaszowa zaprezentował spektakl "Poza czasem". Tego samego dnia, mieszkańcy Piotrkowa mogli obejrzeć spektakl "Wióry lecą" Teatru Tańca PRO, który odbył się w Centrum Idei "Ku Demokracji" w Piotrkowie Trybunalskim. Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji!
W miniony weekend 38. Łódzkie Spotkania Teatralne zawitały do Opoczna
i Piotrkowa! W Miejskim Domu Kultury w Opocznie 28 listopada o godz.
18.00 zobaczyliśmy spektakl „Bachantki" Teatru Chorea, a w niedzielę, 29 listopada, Teatr Trzcina z Tomaszowa zaprezentował spektakl "Poza czasem". Tego samego dnia, mieszkańcy Piotrkowa mogli obejrzeć spektakl "Wióry lecą" Teatru Tańca PRO, który odbył się w Centrum Idei "Ku Demokracji" w Piotrkowie Trybunalskim.
Informacje o spektaklach:
BACHANTKI
Reżyseria: Tomasz Rodowicz
Choreografia: Robert M. Hayden
Muzyka i prowadzenie chóru: Tomasz Krzyżanowski
Światło: Tomasz Krukowski
Dźwięk: Marcin Dobijański
Reżyseria: Tomasz Rodowicz
Choreografia: Robert M. Hayden
Muzyka i prowadzenie chóru: Tomasz Krzyżanowski
Światło: Tomasz Krukowski
Dźwięk: Marcin Dobijański
Występują: Joanna Chmielecka, Julia Jakubowska, Małgorzata Lipczyńska, Majka Justyna, Janusz Adam Biedrzycki, Paweł Korbus, Maciej Maciaszek, Adrian Bartczak
Chór: Joanna Filarska, Sandra Gierzek, Joanna Kłos, Aleksandra Kozioł, Milena Kranik, Justyna Sobieraj-Bednarek, Elina Toneva, Paulina Tralewska, Dara Weinberg
Spektakl "Bachantki" w reżyserii Tomasza Rodowicza stanowi trzecią, finalną fazę mierzenia się z najbardziej intrygującym dramatem Eurypidesa i jest próbą opowiedzenia tej wieloznacznej tragedii przy użyciu innego niż w poprzednich projektach klucza. Do współpracy nad spektaklem został zaproszony amerykański choreograf Robert Hayden (tancerz, wieloletni współpracownik Ultima Vez, wcześniej współpracował już z CHOREĄ, między innymi tworząc ruch do naszego Oratorium Dance Project). CHOREA po raz kolejny sięga po tekst Bachantek. Efektem pierwszego etapu pracy był spektakl Bakkus – międzynarodowa produkcja realizowana z Earthfall Dance w 2006 roku. Była to opowieść o konflikcie prawa i religii, przestroga przed fanatyzmem z jednej strony i nadużyciami władzy z drugiej, kryzysem wartości i grozą odpowiedzialności zbiorowej. Bakkus jest w tym spektaklu manipulatorem, charyzmatycznym przywódcą po przejściach, który chciałby grać rolę boga. Druga część – Śpiewy Eurypidesa to opowieść o zbiorowym szaleństwie i ostrzeżenie przed niebezpiecznymi, bigoteryjnymi praktykami. Wyłaniająca się z chóru grupa kobiet, w zbiorowym uniesieniu sięga do tego, co w człowieku najbardziej intymne i skrywane, ale w dewocyjnej ekstazie może być groźne i prowadzić do zbrodni, zarówno 2,5 tysiąca lat temu jak i dziś. Pieśni uruchamiają ciemne emocje – energie, które przy podejrzanej obecności Dionizosa, pół-boga, pół-człowieka, prowokują zdegradowany rytuał – dwuznaczny obrzęd zwieńczony samosądem na odmieńcu próbującym zbyt odważnie przekroczyć społeczne tabu. Spektakl Bachantki – to konfrontacja tych dwóch wątków oraz odniesienie powstałych między nimi napięć do współczesnych relacji międzyludzkich. Dzisiejsze społeczeństwo to grupa, w której tak szybko, z łatwością wyznacza się zbiorową odpowiedzialność. Przy zanikaniu obecności boga i zastępowaniu go jego nieudolnymi wizerunkami łatwo przypisać sobie samemu wszechwiedzę i wszechwładzę i manipulować emocjami innych. Wobec entropii wartości, religii i autorytetów sposobem na zdefiniowanie siebie samego jest destrukcja i agresja wobec innych. Potrzeba oczyszczenia przez złożenie ofiary została w naszej kulturze zredukowana do znajdywania kozła ofiarnego. W każdym z nas jest jednoczesna potrzeba porządku i chaosu, potrzeba szaleństwa i harmonii. Dlaczego jesteśmy jedynym gatunkiem, który wyrzyna sam siebie, pragnąc w głębi serca najbardziej miłości i obecności boga?
Chór: Joanna Filarska, Sandra Gierzek, Joanna Kłos, Aleksandra Kozioł, Milena Kranik, Justyna Sobieraj-Bednarek, Elina Toneva, Paulina Tralewska, Dara Weinberg
Spektakl "Bachantki" w reżyserii Tomasza Rodowicza stanowi trzecią, finalną fazę mierzenia się z najbardziej intrygującym dramatem Eurypidesa i jest próbą opowiedzenia tej wieloznacznej tragedii przy użyciu innego niż w poprzednich projektach klucza. Do współpracy nad spektaklem został zaproszony amerykański choreograf Robert Hayden (tancerz, wieloletni współpracownik Ultima Vez, wcześniej współpracował już z CHOREĄ, między innymi tworząc ruch do naszego Oratorium Dance Project). CHOREA po raz kolejny sięga po tekst Bachantek. Efektem pierwszego etapu pracy był spektakl Bakkus – międzynarodowa produkcja realizowana z Earthfall Dance w 2006 roku. Była to opowieść o konflikcie prawa i religii, przestroga przed fanatyzmem z jednej strony i nadużyciami władzy z drugiej, kryzysem wartości i grozą odpowiedzialności zbiorowej. Bakkus jest w tym spektaklu manipulatorem, charyzmatycznym przywódcą po przejściach, który chciałby grać rolę boga. Druga część – Śpiewy Eurypidesa to opowieść o zbiorowym szaleństwie i ostrzeżenie przed niebezpiecznymi, bigoteryjnymi praktykami. Wyłaniająca się z chóru grupa kobiet, w zbiorowym uniesieniu sięga do tego, co w człowieku najbardziej intymne i skrywane, ale w dewocyjnej ekstazie może być groźne i prowadzić do zbrodni, zarówno 2,5 tysiąca lat temu jak i dziś. Pieśni uruchamiają ciemne emocje – energie, które przy podejrzanej obecności Dionizosa, pół-boga, pół-człowieka, prowokują zdegradowany rytuał – dwuznaczny obrzęd zwieńczony samosądem na odmieńcu próbującym zbyt odważnie przekroczyć społeczne tabu. Spektakl Bachantki – to konfrontacja tych dwóch wątków oraz odniesienie powstałych między nimi napięć do współczesnych relacji międzyludzkich. Dzisiejsze społeczeństwo to grupa, w której tak szybko, z łatwością wyznacza się zbiorową odpowiedzialność. Przy zanikaniu obecności boga i zastępowaniu go jego nieudolnymi wizerunkami łatwo przypisać sobie samemu wszechwiedzę i wszechwładzę i manipulować emocjami innych. Wobec entropii wartości, religii i autorytetów sposobem na zdefiniowanie siebie samego jest destrukcja i agresja wobec innych. Potrzeba oczyszczenia przez złożenie ofiary została w naszej kulturze zredukowana do znajdywania kozła ofiarnego. W każdym z nas jest jednoczesna potrzeba porządku i chaosu, potrzeba szaleństwa i harmonii. Dlaczego jesteśmy jedynym gatunkiem, który wyrzyna sam siebie, pragnąc w głębi serca najbardziej miłości i obecności boga?
"Poza czasem"
Zapraszamy na sztukę zatytułowaną „Poza czasem” w wykonaniu Teatru „Trzcina” działającego przy Stowarzyszeniu Inicjatyw Kulturalnych „Trzcina” w Tomaszowie Maz. pod kierunkiem Kariny Góry, która jest też autorką scenariusza, kostiumów i wyreżyserowała spektakl. Spektakl zdobył główną nagrodę w przeglądzie ŁóPTA 2015. Podczas spektaklu udamy się w niezwykłą podróż, która z pewnością u niejednej osoby wywoła wiele emocji. Skład zespołu: Wiktor Węgliński, Bartek Dębiec, Tomek Dobski, Rafał Jaworski, Kinga Majewska, Aleksandra Puszczykowska, Martyna Romańska, Adrianna Rumińska, Maja Pinczewska, Marcelka Jaroma, Klaudia Koścista, Antonina Kryszewska Oprawa muzyczna: Jakub Puszczykowski Oświetlenie: Kryspi Stoliński Spektakl „POZA CZASEM” przygotowany został jako praca dyplomowa Kariny Góry na PWST we Wrocławiu i oceniony na egzaminie na ocenę celującą.
Zapraszamy na sztukę zatytułowaną „Poza czasem” w wykonaniu Teatru „Trzcina” działającego przy Stowarzyszeniu Inicjatyw Kulturalnych „Trzcina” w Tomaszowie Maz. pod kierunkiem Kariny Góry, która jest też autorką scenariusza, kostiumów i wyreżyserowała spektakl. Spektakl zdobył główną nagrodę w przeglądzie ŁóPTA 2015. Podczas spektaklu udamy się w niezwykłą podróż, która z pewnością u niejednej osoby wywoła wiele emocji. Skład zespołu: Wiktor Węgliński, Bartek Dębiec, Tomek Dobski, Rafał Jaworski, Kinga Majewska, Aleksandra Puszczykowska, Martyna Romańska, Adrianna Rumińska, Maja Pinczewska, Marcelka Jaroma, Klaudia Koścista, Antonina Kryszewska Oprawa muzyczna: Jakub Puszczykowski Oświetlenie: Kryspi Stoliński Spektakl „POZA CZASEM” przygotowany został jako praca dyplomowa Kariny Góry na PWST we Wrocławiu i oceniony na egzaminie na ocenę celującą.
"Wióry lecą"
Darcie pierza, Wyskubki, Wydzirki, Pierzajki, Szkubki - czyli tradycyjne spotkania gospodyń wiejskich. Wspólna praca, śpiewy, pogaduchy, poczęstunek i zabawa. Skubaczki były bezinteresowną formą pomocy sąsiedzkiej. Nikt nie oczekiwał zapłaty, rewanżowano się skubaniem pierza w innych domach.
Parafrazując - "Wióry lecą!" to spotkania przyjaciółek, które spędzają wspólnie czas na owocnych działaniach.
