Spektakl „Agua de lagrimas” Lionela Mēnarda w wykonaniu Warszawskiego Centrum Pantomimy to opowieść nawiązująca do „Pachnidła” Patricka Süskinda. Historia perfumiarza Jeffersona i jego spotkania z tajemniczym Frollo to równocześnie uniwersalna opowieść o samotności, przemijaniu i poszukiwaniu miłości za wszelką cenę.
Spektakl rozpoczął się sekwencją kilku scen, z których każda jest stop klatką – ruchem zatrzymanym w kadrze, oddzieloną od następnej wyciemnieniem. Ten prosty, ale bardzo widowiskowy, zabieg sceniczny pozwolił artystom w skrócie opowiedzieć historię perfumiarza Jeffersona, która rozgrywa się przed spotkaniem z Frollo. I tak poznajemy Jeffersona – twórcę zapachu, który uczynił go sławnym i dzięki któremu zyskał popularność. Jednak sława Jeffersona przemija, a on sam powoli odchodzi w zapomnienie. W takiej właśnie chwili pojawia się tajemniczy Frollo. Osobnik o paskudnej, zmienionej chorobą, powierzchowności, który potrafi tworzyć niezwykłe zapachy z ludzkich emocji. To punkt zwrotny spektaklu. Od tego momentu stary mistrz niemal obsesyjnie zaczyna poszukiwać zapachu idealnego. Magicznej formuły, która wzbudzi miłość, przywiązanie, wywoła łzy wzruszenia i uczyni ludzi szczęśliwymi. Frollo obdarzony niezwykłym węchem wie, że każda z ludzkich emocji kryje w sobie inny zapach. Wie również, jak stworzyć zapach złożony z przeróżnych emocji. Prawdziwy sekret niezwykłości zapachu kryje się w emocjach, które Frollo podstępnie wykrada ludziom.
Te emocje to tęsknota, ból po stracie ukochanego, miłość jaka rodzi się między kobietą i mężczyzną, wzruszenie i radość. Mistrz Jefferson i Frollo zaczynają tworzyć najbardziej niezwykły zapach w dziejach ludzkości. Jefferson tworzy perfumy, które nie tylko uczynią go sławnym, ale przede wszystkim sprawią, że ludzie będą go kochać. Punktem kulminacyjnym spektaklu jest moment, w którym Frollo oddaje magicznemu zapachowi swoje serce, tym samym dodając do perfum najważniejszy składnik – miłość. Spełniło się największe marzenie perfumiarza Jeffersona. Zapach, który stworzył wspólnie z Frollo jest tak piękny, że ludzie od razu go pokochali. Jest to miłość tak silna, że każdy chce posiąść choć niewielką cząstkę ukochanego zapachu… Jefferson ginie rozczłonkowany! Aktorzy stworzyli na oczach widzów baśniową opowieść. Wspaniała muzyka, niezwykła gra świateł i przede wszystkim doskonały warsztat warszawskich mimów złożyły się na bardzo interesujące widowisko, które na długo zostanie w pamięci łowickiej publiczności. Podsumowaniem wieczoru było spotkanie artystów i publiczności.

24 listopada, w drugim dniu łowickiego minifestiwalu, widzowie obejrzeli spektakl łódzkiego Teatru Gęsi i Róże pt. „Księżyc i magnolie” autorstwa Rona Hutchinson’a. To bardzo zabawna, pełna humoru sytuacyjnego i niezwykle barwna opowieść o kulisach powstawania jednej w największych produkcji filmowych w dziejach Hollywood – „Przeminęło z wiatrem”. Akcja przedstawienia rozgrywa się w biurze Davida O. Selznicka. Główni bohaterowie to scenarzysta Ben Hecht, reżyser Victor Fleming, producent filmowy David O. Selznick oraz sekretarka Selznicka. Poznajemy ich w dramatycznym momencie, w którym Selznick wstrzymał produkcję filmu oraz zwolnił dotychczasowego reżysera i scenarzystę. Zdesperowany zatrudnia Bena Hechta, który w ciągu pięciu dni ma napisać nowy scenariusz do filmu. I pewnie nie byłoby w tym nic niezwykłego gdyby nie fakt, że wynajęty scenarzysta przeczytał tylko pierwszą stronę słynnej powieści Margaret Mitchell. Zatem Selznick i Fleming postanawiają „odegrać” całą książkę. I tu rozpoczyna się prawdziwy aktorski popis odtwórców głównych ról. Poznajemy bohaterów powieści, w których brawurowo wcielają się aktorzy. Spektaklowi towarzyszą, utrzymane w konwencji niemych filmów Charcie Chaplina, projekcje, które stworzyły na scenie wrażenie filmu w teatrze. Przyjemna i lekka rozrywka na niedzielny wieczór. Po spektaklu widzowie mieli okazję spotkać się i porozmawiać z aktorami.