Łódzki Dom Kultury

HISTORIA BUDYNKU

Budynek powstał na podstawie projektu Wiesława Lisowskiego – była to praca wyłoniona w konkursie na Dom-Pomnik im. Marszałka Józefa Piłsudzkiego zorganizowanym w 1933 r. z okazji upamiętnienia 40-lecia kariery politycznej Marszałka, 25-lecia powstania Związku Walki Czynnej (Związku Strzeleckiego) oraz 15-tej rocznicy odzyskania niepodległości.

Według pierwotnego projektu konkursowego budynek miał wypełniać praktycznie całą przestrzeń działki pomiędzy ulicami: Projektowaną (pomiędzy dawną Strzelecką a Narutowicza), Strzelecką (ob. Traugutta) i Sienkiewicza. Ze względu na presję opinii społecznej i związaną z tym konieczność jak najszybszego rozpoczęcia robót budowlanych, budynek został skrócony o kilkanaście metrów od strony zachodniej oraz odwrócony – wejście główne miało znajdować się od strony dworca kolejowego.

Pierwszy etap projektu zrealizowano w 1938 r. – wybudowano skrzydło południowe i wschodnie, mieszczące salę teatralno-widowiskową oraz pomieszczenia organizacji wojskowych i kombatanckich. Dalsze prace przerwano ze względu na wybuch II wojny światowej – elewacje pozostały w stanie surowym bez tynków, co widać m. in. na zdjęciach archiwalnych z okresu wojennego. Według materiałów archiwalnych stolarka okienna w pierwszym okresie budowy została wykonana w kolorze białym.

Po wyzwoleniu w budynku mieścił się Dom Kultury Związkowca oraz teatr „Melodram”. W roku 1950 Nadzór Budowlany nakazał otynkowanie elewacji. Prace nie zostały wykonane, ponieważ w przygotowaniu był już projekt rozbudowy istniejącego obiektu, do której przystąpiono jednak dopiero w roku 1977. Prace zrealizowano wg projektu Jerzego Kurmanowicza z pracowni Projektowo-Badawczej Budownictwa Ogólnego „Miastoprojekt”. Budynek rozbudowano o część północą i zachodnią, wydłużono skrzydło południowe oraz wykonano prace wykończeniowe, w tym m.in. oblicowanie budynku jasnobeżowym piaskowcem ze Śmiłowa. Projekt Kurmanowicza był nawiązaniem do idei Wiesława Lisowskiego. Prace budowlane zakończono w 1986 r.

W 1954 r. gmach był siedzibą Wojewódzkiego Domu Kultury, a pod koniec dziesięciolecia Łódzkiego Domu Kultury. W 1960 r. istniejącą salę teatralną zaadaptowano na kino. W 1992 r. powrócono do pierwotnej nazwy „Dom- Pomnik Marszałka Józefa Piłsudzkiego”, która funkcjonuje do dzisiaj – wypukłe litery umieszczone są nad wejściem głównym do budynku od strony wschodniej.

źródło: Design Lab Studio


ŁDK OBECNIE

Łódzki Dom Kultury jest Instytucją Kultury Samorządu Województwa Łódzkiego. Budynek ŁDK to aż 7000 metrów kwadratowych, z czego 5500 przeznaczonych jest do wszelkiego rodzaju działań kulturalnych. Każdego roku w zajęciach kulturalnych, festiwalach, koncertach, wystawach czy przeglądach filmów uczestniczą dziesiątki tysięcy osób. ŁDK pełni ważną rolę jako instytucja regionalna – współorganizuje wiele kulturalnych przedsięwzięć w gminach i powiatach oraz organizuje szkolenia dla przedstawicieli instytucji kulturalnych i samorządowych z terenu woj. łódzkiego.

Ponadto ŁDK realizuje i współrealizuje wiele wydarzeń o zasięgu ponadregionalnym. Łódzkie Spotkania Teatralne to jeden z najważniejszych w Polsce festiwali teatru alternatywnego, ze starannie dobranym repertuarem oraz rozbudowaną częścią warsztatową. Łódzki Festiwal Chóralny „Cantio Lodziensis” jest ważnym, krajowym forum konfrontacji dorobku artystycznego chórów i zespołów wokalnych. Łódzki Przegląd Teatrów Amatorskich „ŁóPTA” pozostaje liczącą się, znakomitą okazją dla niezawodowych grup teatralnych do prezentacji przed szeroką publicznością i przepustką do profesjonalnego aktorstwa. Krajową renomę mają Łódzkie Spotkania z Piosenką Żeglarską „Kubryk”, prezentujące polskich i zagranicznych wykonawców muzyki folkowej oraz szantowej. Obecnie do ważnych przedsięwzięć należy również Festiwal Muzyczny Rockowanie, projekt ekologiczno-artystyczny dla dzieci z województwa łódzkiego "Kolorowa Lokomotywa" i cykl konferencji dla dyrektorów i kustoszy muzeów regionalnych z województwa łódzkiego.

ŁDK to: