Monografia wyjątkowego rzeźbiarza – Antoniego Barana – ma charakter subiektywny, wynikający z wiedzy i wrażliwości jej autorów: tekstu i fotografii. Tekst uwzględnia zagadnienia według autorki najważniejsze, wyjaśniające zależności między twórcą a otaczającym go światem, przybliża wrażliwość artysty na inspiracje, jakie go kształtowały. Znaczną część publikacji zajmuje katalog tematów i sposobów ich realizacji, tych najchętniej podejmowanych przez twórcę. Fotografie zamieszczone w monografii to czarno-białe portrety rzeźbiarza i kolorowe przybliżające jego dzieła.
Wyjątkowość Antoniego Barana jako rzeźbiarza polega przede wszystkim na oryginalności, indywidualności języka rzeźbiarskiego, jakim się posługuje. Przedstawiając poszczególne postacie czy sceny, upraszcza realizowane programy ikonograficzne, a także rozwiązania natury technicznej. Stosując charakterystyczne dla swojej twórczości środki wyrazu takie jak: syntetyczne ujęcia bryły, symetryczną kompozycję, wyjątkowo intensywny koloryt z akcentami srebra i złota, osiąga niepowtarzalny efekt. Wspomniane walory jego realizacji rzeźbiarskich, które przybierają kształt rzeźb pełnych i płaskich, skomponowane nader zręcznie, robią duże wrażenie na odbiorcy. Na szczególną uwagę zasługują bez wątpienia rozbudowane kompozycje zwane ołtarzykami. Interesujący nas twórca z wewnętrznej potrzeby często podejmuje tematykę sakralną, która obejmuje liczne wizerunki Matki Bożej, Chrystusa i świętych. Pod wpływem zewnętrznej inspiracji Antoni Baran realizuje tematykę świecką. Ta dotyczy głównie postaci historycznych, a także pracy i świętowania w środowisku wiejskim.
Książka dostępna w Dziale Dziedzictwa Kulturowego i Folkloru Regionu ŁDK.
Wydawca: Łódzki Dom Kultury; rok wydania 2007; tekst: Bożenna Magdalena Liberska-Marinow, liczba stron: 43
Proszę określić gdzie leży problem:
