Poetka, laureatka wielu konkursów poetyckich. Jej utwory były prezentowane na antenie Polskiego Radia, publikowane w pismach „Akant”, „Fragile”, „Topos”, „Fraza”, "Arterie". Wydała dwa tomy poetyckie „Czarne koronki” – nagroda główna w XIX OKP „Dać świadectwo” (książka była nominowana do nagrody za najlepszy poetycki debiut na festiwalu „Złoty Środek Poezji”) i „Rozdziały” – wydawnictwo „Kwadratura”.
(Lubimyczytać)
Bogumiła Jęcek - poetka urodzona w Oleśnicy, od dwudziestu lat mieszkająca w Łodzi. Debiutowała w 2011 roku tomem „Czarne koronki”, którego wydanie stanowiło nagrodę w XI X Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim „Dać świadectwo”. Książka była nominowana do nagrody za najlepszy poetycki debiut na festiwalu Złoty Środek Poezji.
Czułość. Uważność. Łagodność. Trzy słowa pomagające zbliżyć się do miejsca, z którego Bogumiła Jęcek spogląda na świat. Jest w tej książce wszystko, co zbliża literaturę do życia, co konfrontuje słowo z prawdą indywidualnej egzystencji i nadaje poezji rangę świadectwa. Liryczność wytrwale walczy tu o prymat z epickością, a kolejne wiersze jawią się jako okruchy, ułamki, fragmenty wielkiego, nieukończonego — bo nie sposób go ukończyć — poematu opisowego, którego przedmiotem jest ludzkie życie. Sceneria? Na przemian: przestrzeń przyrody, jej rytm wegetacyjny, obumieranie i odradzanie się form oraz przestrzeń historii, z wpisanymi w nią dramatycznymi losami jednostek. Europa Środkowa i zarazem kraina Wszędzie, w której to, co indywidualne i niepowtarzalne, staje się znakiem tego, co wspólne, gdzie niepojęte przemienia się w zrozumiałe, a boleść owocuje akceptacją i zgodą.
Przemysław Dakowicz
Stron 46, oprawa miękka; redakcja: Piotr Grobliński; opracowanie graficzne: Justyna Purczyńska-Zieleniewska; grafika na okładce: Robert Ruszczyk; Łódź 2018.
Proszę określić gdzie leży problem: