Łódzki Dom Kultury

Pracownia 413. Wystawa malarstwa z pracowni Jacka Świgulskiego

• Galeria: Galeria Kawiarnia

Opis
wernisaż: 28 października 2021, godz.18.00
wystawę można oglądać do 19 listopada 2021 roku po uprzednim umówieniu telefonicznym: + 48 797 326 206

Autorzy: Agnieszka Czechowska, Aleksandra Subdys, Aleksandra Wawrzynkiewicz, Anna Cłapińska, Anna Majda, Anna Stosio, Beata Adamczyk, Bożena Szafrańska, Elżbieta Olesińska, Elżbieta Partyka, Ewa Czkwianianc, Ewa Rawska, Grażyna Malinowska, Grażyna Wyszomierska, Iwona Waszkiewicz, Izabela Matuszewska, Jadwiga Kapryńska, Jimena Zarauz-Pilacik, Joanna Kruczkowska, Jolanta Pyka, Julia Ciołkowska, Kamil Danielewicz, Katarzyna Zalepa, Krzysztof Badowiec, Magdalena Fabisiak, Magdalena Urbaniak, Maja Kornelia Maciaszczyk, Małgorzata Kaczmarek, Maria Kopeć, Maria Sapała, Marlena Woźniak, Marta Kosior, Marta Pełszyk, Marta Szymczak, Martyna Maciejczyk, Marzenna Plich, Melisa Candan, Nikola Włodarczyk, Renata Lisowska, Teresa Małowiejska, Ula Jędrzejczak, Zofia Doniec, Zofia Jabłońska, Zofia Stępień

Pracownia 413, prowadzona przez Jacka Świgulskiego, absolwenta łódzkiej Akademii Sztuk Pięknych, rozpoczęła swoją działalność  w Łódzkim Domu Kultury w 2006 roku. Składają się na nią cotygodniowe warsztaty rysunku i malarstwa, coroczne wyjazdy plenerowe, wiosenne oraz letnie (których zwieńczeniem jest każdorazowo wystawa poplenerowa), spotkania uczestników warsztatów w galeriach malarskich i omawianie wystawianych tam prac, a także spotkania z uznanymi już twórcami, prezentującymi w nich swoje obrazy. Ta wielowątkowa działalność Pracowni 413 jest tym cenniejsza, że w otaczającym nas świecie coraz trudniej o skupienie, zamyślenie i głębszą refleksję, a cóż bardziej może ku niej skłaniać, aniżeli uprawianie jakiejkolwiek formy sztuki.
Uczestnicy pracowni różnią się między sobą pod wieloma względami; wiekiem, wykształceniem, pochodzeniem, życiowymi doświadczeniami i poglądami, co z pewnością wpływa na różnorodność artystycznych działań. Działań, które nie zaistniałyby jednak, gdyby nie to, co ich łączy; chcą rysować i malować, chcą tworzyć. Poszukują piękna i pragną się nim dzielić z innymi. Pragną się wypowiedzieć i oczekują, że ich wrażliwość zostanie zauważona.
Pod okiem Jacka Świgulskiego, w pracowni powstają liczne prace, zarówno twórców dojrzałych, mających na swoim koncie wystawy indywidualne, jak i prace twórców początkujących, czy tych marzących o kontynuacji nauki w uczelniach artystycznych. Podsumowaniem ich całorocznej pracy warsztatowej jest właśnie ta wystawa, już jedenasta. Obrazy zaprezentowane na niej są pełne koloru i ekspresji. Różnią się tematyką i technikami malarskimi, ale wszystkie są dowodem wnikliwej obserwacji świata i jego osobistego odbioru.
C.K. Norwid powiedział, że z tego świata pozostaną dwie rzeczy: sztuka i dobroć. Patrząc na tę różnorodność prac,  powstałych w końcu w czasie trudnym i nieprzewidywalnym,  pozostaje wierzyć, że tak się stanie.
Marzenna Plich

Izabela Łapińska, Anna Frąckowicz, Tamara Sass - Grupa 0+ - "Tkanka"

• Galeria: Galeria Imaginarium
• Adres: Traugutta 18
  Łódź

Opis
wernisaż: 7 listopada 2021 (niedziela), godz. 16.00

wystawa czynna do 30 listopada 2021

Grupa 0+ - Anna Frąckowicz, Izabela Łapińska, Tamara Sass

Grafiki i reliefy, które pokazuję w ramach projektu „Tkanka” formalnie łączy struktura przeplotu lub pewna warstwowa złożoność. W temacie zawsze jest Człowiek. Syntetyczny, odrealniony, wykadrowany. Człowiek występuje jako elementem kodu, specyficzna litera nietypowego alfabetu, za pomocą którego relacjonuję rzeczywistość. Mój Człowiek nie jest nikim konkretnym, ale zwielokrotniany lub cykliczny szuka zasady, reguły, powtarzalności w tym, co interesuje Go najbardziej – w ludzkich relacjach.
Niektóre cykle łączy obserwacja zachowań społecznych - „Tkanka społeczna” „W rajtuzach”, „Tkanka popkultury” inne bardziej dotykają złożoności w komunikacji i specyfiki myślenia – „Niepamięć”, „Niezgodni” czy „Szepty”. Część pokazywanych przeze mnie prac jest przeznaczona również do percepcji dotykowej. Kilka poprzednich wystaw, które w całości były przeznaczone dla osób niewidomych czy niedowidzących wytworzyło we mnie nieustającą dbałość o osoby z deficytami percepcyjnymi. Ten rodzaj dbałości wyrasta również z niepokoju, że preferowana wcześniej naturalnie, a obecnie szczególnie percepcja wzrokowa zmusza nas, aby żyć szybko i w rozproszeniu, co nie sprzyja ani złożonej refleksji ani pogłębionym relacjom.
Nie uprawiam sztuki dla sztuki. Forma wizualna to komunikat „o” i „dla” i jako taki wymaga adekwatności pomiędzy myślą a sposobem przekazu. Zatem szukam nieustająco koincydencji formy i treści i nie szukam bezinteresownie. Potrzebuję tego, ponieważ sztuką zadaję pytania i potrzebuję odpowiedzi a wykonywane prace, będące wizualną parafrazą własnych rozważań i obserwacji mają jeden podstawowy cel - zaproszenie do dialogu. 

dr Tamara Sass

Marcin Jaworski - "Oko w oko z Czarnobylem"

• Galeria: Galeria Nowa

Opis
WERNISAŻ: 29.10.2021 GODZ. 18.00
Łódzki Dom Kultury, Galeria Nowa
ul. Traugutta 18, Łódź
wystawa czynna: 29.10 – 20.11.2021

„Oko w oko z Czarnobylem” to wystawa autorska zdjęć lipnowskiego fotoreportera Marcina Jaworskiego. Autor w lutym 2019 roku odbył podróż do Czarnobylskiej Strefy Wykluczenia, a jej efektem jest wystawa oraz publikacja o tym samym tytule.

Projekt opowiada o mieście widmie, czyli Prypeci, która po katastrofie została wysiedlona, podobnie, jak ponad 90 innych miejscowości. Na zdjęciach możemy zobaczyć domy, mieszkania oraz budynki i miejsca użytku publicznego, które od ponad 35 lat stoją puste. Ich właściciele zostawili w nich często cały swój dorobek i uciekli przed promieniowaniem. Fotografie przedstawiają także radziecki radar pozahoryzontalny (tzw. Duga) czy sarkofag, który przysłania zniszczony reaktor.


Marcin Jaworski – lipnowski dziennikarz i fotoreporter, pracujący w zawodzie od 2009 roku. Wydawca i redaktor naczelny portalu informacyjnego Terazlipno.pl. Przez osiem lat pracował w „Gazecie Pomorskiej”, a od pierwszego numeru, przez niemal pięć lat także w „Tygodniku Lipnowskim”. Autor zdjęcia roku w kategorii „Wydarzenia” w konkursie Kujawsko-Pomorskie Press Foto 2019 oraz zdjęć roku w kategoriach „Wydarzenia” i „Życie codzienne”" w Kujawsko-Pomorskie Press Foto 2020. Ma na swoim koncie cztery autorskie wystawy fotografii: „Przede wszystkim muzyka” (2015), „Kraków pełen radości - Światowe Dni Młodzieży w obiektywie” (2016), „Sto twarzy” (2018) oraz „Oko w oko z Czarnobylem” (2019). Jego zdjęcia publikowane były w wielu książkach i albumach, sam w roku 2019 wydał publikację pt. „Oko w oko
z Czarnobylem”.

Marzenie, które udało się zrealizować Marcinowi Jaworskiemu to wyjazd na Ukrainę, a dokładnie do strefy czarnobylskiej, gdzie w 1986 roku doszło do wybuchu jednego z reaktorów elektrowni atomowej. Można wyobrazić  sobie młode, prężnie rozwijające się miasto oraz jego okolice, które z dnia na dzień staje się puste za sprawą jednej awarii. Mówiąc o tym mam ciarki, więc pomyśl co czułem chodząc po ulicach i zwiedzając budynki Prypeci mówi Marcin Jaworski.

Jedni wybuch z Czarnobyla pamiętają, inni uczą się o nim na historii. Pokolenie dzieci urodzonych w latach 80. masowo odwiedzało w tamtym czasie przychodnie, by po katastrofie pić płyn Lugola. Marcin Jaworski tych wydarzeń nie pamięta, urodził się troszkę później. Nic więc dziwnego, że wyjazd do Czarnobyla był dla Niego niesamowitym przeżyciem.

POLSKA NIEPODLEGŁA

• Galeria: Galeria Zewnętrzna
• Adres: Łódzki Dom Kultury
  Pasaż Kultury Województwa Łódzkiego
  ul. Traugutta 18, Łódź

Opis
Wernisaż: 10.11.2021 godz. 14.00
(galeria zewnętrzna mieszcząca się wzdłuż ul. Traugutta)
Wystawę można oglądać do 15.12.2021 (24 h na dobę 7 dni w tygodniu!)

Naród, który traci pamięć, przestaje być Narodem – staje się jedynie
zbiorem ludzi, czasowo zajmujących dane terytorium.
Józef Piłsudski

Wystawa „Polska Niepodległa” ukazuje pierwsze udokumentowane na fotografiach chwile przed i tuż po odzyskaniu niepodległości przez Polskę. Zobaczymy zdjęcia Legionów Polskich, które także przyczyniły się do zakończenia I wojny światowej, Marszałka Józefa Piłsudskiego wracającego do Polski po pobycie w więzieniu w Magdeburgu, pierwsze manifestacje społeczne, odezwy i dekrety tworzącej się nowej państwowości, i same obchody Święta Niepodległości. Pierwszy raz Święto Niepodległości uroczyście obchodzono 14 listopada 1920 roku. Tego dnia na Placu Zamkowym uhonorowano Józefa Piłsudskiego buławą marszałkowską, symbolem władzy i bezwzględnego posłuchu. Odbyły się także: msza św. na pl. Zamkowym, salwy armatnie podczas wręczania buławy, defilada wojskowa na Krakowskim Przedmieściu, akademia oraz wieczorne gala w Teatrze Wielkim. Dopiero po przewrocie majowym w 1926 roku, marszałek docenił znaczenie upamiętniania tej daty jako symbolu dla umacniania nie tylko własnego obozu władzy, ale przede wszystkim dla umacniania w społeczeństwie postaw propaństwowych, tego roku po raz pierwszy na placu Saskim odbyła się defilada wojskowa. 11 listopada 1937 roku odbyły się pierwsze obchody Święta Niepodległości jako święta państwowego. Ustanowiono je ustawą sejmową z 23 kwietnia 1937 roku, podpisaną przez prezydenta Ignacego Mościckiego. Podczas obchodów święta w 1937 roku, oprócz uroczystej parady, w stolicy zorganizowano m.in. zbiórkę funduszy na dozbrojenie armii, podobne zbiórki odbywały się np. w Łodzi, gdzie w latach 30. przekazano wojsku m.in. samoloty RWD-S ufundowane przez Izbę przemysłowo-Handlową w Łodzi i Zrzeszenie Producentów Przędzy Bawełnianej. Przed wybuchem II wojny światowej oficjalne obchody Święta Niepodległości odbyły się jeszcze tylko raz, 11 listopada 1938 roku. W latach 1939-1944 oficjalne lub jawne obchodzenie Święta Niepodległości było niemożliwe. W okresie PRL Święto Niepodległości zostało zakazane. Święto Niepodległości 11 listopada przywrócono ustawą sejmową w 1989 roku.