Łódzki Dom Kultury

Izabella Petrenko-Laube - Układy Scalane

• Cena biletu:2z / środa - wstęp bezpłatny
• Galeria: Galeria Zewnętrzna
• Adres: Łódzki Dom Kultury
  Pasaż Kultury Województwa Łódzkiego
  ul. Traugutta 18, Łódź

Opis
wernisaż: 22 września 2017, godz. 18.00
wystawa czynna od wtorku do soboty do 22 października w godz. 14.00–18.00


Izabella Petrenko-Laube

Studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi w latach 1974-78 na Wydziale Grafiki. Dyplom w 1978 r.
Twórczość w zakresie malarstwa, grafiki, grafiki reklamowej, projektowania typografii, okładek i ilustracji książkowych.
Udział w wystawach malarstwa i grafiki.


Ostatnie wystawy indywidualne:

2003 – „prace na papierze” - Miejska Galeria Sztuki w Łodzi, Galeria Chimera
2005 – „w stronę koloru” – Galeria Forum w Łodzi
2008 - „niesione wiatrem” – Stanica Wodna
w Kietlicach
2008 – „papierowa kolekcja” – Galeria Nowa, Łódzki Dom Kultury
2010 – „partytury” – Galeria Forum w Łodzi
2011 – „niesione wiatrem” – Galeria Stara, Łódzki Dom Kultury
2011 – „pomiędzy” – Grand Bar 13 w Łodzi


układy scalane

prace wykonane techniką mieszaną na papierze czerpanym
2008 – 2 prace 60x80 cm
2017 – 20 prac 60x80 cm
2017 – 1 praca 40x450 cm

Grzegorz Ojrzyński - Natura

• Cena biletu:2zł / środa - wstęp bezpłatny
• Galeria: Galeria Nowa

Opis
12 X – 9 XI 2017
wernisaż: 12 października 2017, godz. 18.00
wystawa czynna od wtorku do soboty w godz. 14.00–18.00

Autor podejmuje próbę przedstawienia piękna natury widzianej jego oczyma. Stara się pokazać ją taką, jaką ujrzał,  będąc w wyjątkowych miejscach i o nietypowych porach dnia i roku, podczas gdy w innym czasie jest ona pozbawiona wyjątkowości i blasku. Trzeba połączyć się z Nią w zmysłową bliskość by dostrzec prawdziwe jej Piękno... bo sama natura nigdy nie jest tak piękna, jak jej odblask w duszy człowieka...
 
Pozdrawiam
Grzegorz Ojrzyński
www.grzegorzojrzynski.pl

O Autorze:

Urodził się i mieszka w Radomsku. Dzieciństwo i młodzieńcze lata spędził w Pławnie k/Radomska. Przygodę z fotografią analogową rozpoczął w 1978 roku.
Wiedzę i doświadczenie zdobywał sam inspirowany ciekawością i potrzebą poznawczą. Nadal nie poprzestaje w poszukiwaniu doświadczeń i poszerzaniu wiedzy. Pierwsze własnoręcznie wykonane i wywołane zdjęcia czarno-białe wyszły spod jego rąk w 1979r. a pierwsze odbitki kolorowe w 1981r. Fotografia cyfrowa zagościła w jego progach w 2005roku po nabyciu pierwszego aparatu cyfrowego. W 2009 r. rozpoczął etap uczestnictwa w plenerach fotograficznych, nawiązywania kontaktów ze środowiskami i stowarzyszeniami fotograficznymi oraz prezentowania swoich fotografii na wystawach. Wiosną 2012 roku przyjął zaproszenie do grupy PICTORIAL TEAM , której został członkiem. Jesienią 2012 roku wspólnie z przyjaciółmi założył amatorską, nieformalną grupę FOTOPLENERY W grudniu 2012 roku został przyjęty do grona członków nadzwyczajnych STOWARZYSZNIA TWÓRCÓW FOTOKLUB RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ a w listopadzie 2013 roku nominowany na członka rzeczywistego otrzymując tytuł „ Artysta Fotograf ”. W kwietniu 2014 roku współtworzy OGÓLNOPOLSKĄ FOTOGRAFICZNĄ GRUPĘ TWÓRCZĄ „ART FOKUS 13” i zostaje wybrany na pierwszego prezesa Stowarzyszenia.
Obecnie jest także członkiem:
-Towarzystwa Fotograficznego im. Edmunda Osterloffa w Radomsku
-Bełchatowskiego Towarzystwa Fotograficznego
Jest współorganizatorem i aktywnym uczestnikiem wielu ogólnopolskich plenerów i warsztatów fotograficznych.
Jego fotografie były prezentowane na licznych wystawach zbiorowych i kilku indywidualnych m.in. w:
Rużomberku (Słowacja), Radomsku, Kleszczowie, Częstochowie, Bydgoszczy, Bytomiu, Katowicach,Toruniu, Czechowicach-Dziedzicach, Piotrkowie Tryb., Gliwicach, Grudziądzu, Bochni, Lanckoronie, Karpaczu, Krościenku n/Dunajcem, Kroczycach, Janowie, Bełchatowie ...

Jest także laureatem kilku nagród i wyróżnień za osiągnięcia fotograficzne.
Więcej o autorze wystawy i jego twórczości można się dowiedzieć z witryny internetowej www.grzegorzojrzynski.pl oraz na stronie Stowarzyszenia AF13 – www.af13.pl

Paweł Maciak - Fotografia Postkonsumpcyjna

• Cena biletu:2zł / środa - wstęp bezpłatny
• Galeria: Galeria FF
• Adres: 90-113 Łódź, ul. Traugutta 18

Opis
14 X – 9 XI 2017
wernisaż: 14 października 2017, godz. 18.00
wystawa czynna od wtorku do soboty w godz. 14.00–18.00

„To nie my patrzymy na dzieła sztuki, ale dzieła sztuki patrzą na nas”1. Kiedy spoglądam na fotografie Pawła Maciaka z cyklu „Badziewie świata całego” mam wrażenie, że one nie chcą odwzajemnić mojego spojrzenia. Jakby odwracały się niezainteresowane obecnością widza i uprawiały własną grę szklanych paciorków. Zapewne na te zdjęcia patrzeć trzeba w inny sposób. Na pierwszy rzut oka, wyglądają jak inscenizowane obrazy wykonywane w latach dziewięćdziesiątych XX wieku, kiedy wielu artystów systematycznie rozmontowywało fotograficzne medium. Teraz fotografia wydaje się zupełnie bezbronna, nieobecna w potopie zdjęć w którym niektórzy upatrują nowej formy ikonoklazmu. Przede mną najtrudniejsze zadanie: na nowo odkrywać to co przecież już wiem2. Spróbuję zatem spojrzeć jeszcze raz, odsłaniając kolejne warstwy ze spektrum zakodowanych znaczeń, przyczajonych pod pozorami nieobecności. Trawestując Susan Sontag można powiedzieć, że fotografia jest tekstem, który trzeba odczytać ale jest też projektem, konstrukcją którą trzeba zbudować3. Nie wolno zatem poprzestawać na opisie cech formalnych, treści i kontekstu. Należy nie tylko postawić pytanie: na co patrzę? ale również jak patrzę? i co widzę? Należy podjąć próbę ujawnienia pejzażu niejawnego, dyskretnego i zarzuconego...  Można zatem na początku zobaczyć obrazy autoreferencyjne, jeśli przyjąć, że ich tematem jest fotografia i wszystko od ogryzka po galerię służy temu problemowi. Barwne dwuwymiarowe fotografie tylko pozornie odsyłają do innej rzeczywistości, którą reprezentują. Nie chodzi przecież o resztki, choć można by zbudować interpretację tych obrazów w oparciu o pozorny temat. Podeprzeć się odpowiednimi cytatami i uchwycić metaforę współczesności. Lub odwołując się do tradycji martwej natury zagłębić się w refleksji nad przemijaniem, ale przecież „wszystkie fotografie mówią memento mori”4.
Dla mnie cenniejsza jest dryfująca niepewność5 wkalkulowana w strukturę obrazu, w której znaczenia rodzą się i umierają choć drobinki barwnika tkwią niewzruszone i obojętne na to kto patrzy i co zobaczy. Znaczenia rodzą się na każdym etapie powstawania obrazu, w całym spektrum działań, podzielonym na etapy powstawania znaczących struktur dostępnych w formie fotograficznego obrazu. Po pierwsze, można stwierdzić, że to widz konstytuuje obraz i jego sens w procesie percepcji. Sens jest zależny od kompetencji, wrażliwości i nastroju patrzącego. Po drugie, znaczenia warunkowane są przez sposób prezentacji obrazu, inscenizację wystawy i prestiż instytucji. Nośnik również nie jest obojętny: srebro, pigment, monitor, projekcja... Po trzecie, technologiczny cud przemiany we wnętrzu czarnej skrzynki, który jest wypadkową tysięcy lat doświadczeń alchemików i artystów. Choć nie wydaje się już absolutny i elementarny jest nadal istotny. Tajemnicze algorytmy przetwarzają światło odbite od materii w ciąg cyfr opisujących jego parametry i definiujących obraz. Aparaty nie zmieniają świata, „lecz jego znaczenie. Ich zamiary są natury symbolicznej”6. Po czwarte, jest jeszcze jakaś realnie istniejąca rzeczywistość, którą fotograf inscenizuje, kadruje i oświetla. Rzeczywistość, której realność fotografia miała potwierdzić a utrwaliła tylko schemat percepcyjny. Spróbujmy zsyntetyzować wszystkie fragmentaryczne sensy powstające w wymienionych powyżej etapach i zmierzyć się z własnym lękiem.
Na zdjęciach Pawła Maciaka widać, że materia jest tylko pretekstem do dyskontowania procesu powstawania obrazu. Bo przecież ani rzetelna konstrukcja form na płaszczyźnie, ani delikatna skala barw, ani zakorzeniony w potocznej estetyce punkt widzenia, nie są istotne dla tych zdjęć. Skonwencjonalizowana konstrukcja zdaje się petryfikować powszechnie uznane wartości i priorytety. Mało ważny jest również dobór przedmiotów, zatrzymanych na chwilę w drodze do kosza na śmieci. Przenoszenie banalnych przedmiotów w sferę sztuki samo stało się banałem. Nie dajmy się również zwieść tej małej śmierci przycupniętej na ogryzku. Ona tylko odwraca uwagę od Dużej Śmierci, od Vanitas Vanitatum w pisanego w samo medium. Fotografia oferuje nam „informację, lecz ta informacja ogołocona jest z przeżytego doświadczenia”7, nie ma w niej delikatnego zapaszku gnijących tkanek, miękkości pleśni. Siła tych obrazów nie tkwi w tym że Śmierć opisują lecz w tym, że ją zawierają w ilości strawnej dla oglądającego. Jedną z najistotniejszych cech fotografii przed rewolucją cyfrową, była jej możliwość realizowania zasady substytucji, czyli wypełniania braku powstałego na skutek działania Śmierci. Fotografia klasyczna, oparta na światłoczułości soli srebra, przeciwstawiała się śmierci, co potwierdza naiwne używanie słowa „uwieczniać” w odniesieniu do czynności fotografowania. Tamte obrazy miały szczególny status wynikający z ich mocy. Zamiary Pawła Maciaka wydają się wynikać z  chęci demistyfikacji. Autor staje za kamerą jakby chciał powiedzieć: „chcę w pełni doświadczyć sprzeczności moich czasów, dla których sarkazm może być warunkiem prawdy”8. Mam wrażenie, że fundamentalnym zagadnieniem, podejmowanym przez Pawła Maciaka jest Śmierć Obrazu.
Ale być może się mylę… Czasem wydaje mi się, że świat istnieje tylko po to żeby go sfotografować.

Marek Domański
Łódź 2017

1 Z. Herbert, Mistrz z Delft, Warszawa 2008, s.30
2 E. Canetti, Prowincja ludzka Zapiski 1942-1972,  Wrocław ... s. 69
3 Zob.: S. Sontag, pod znakiem Saturna, Kraków 2014, s.124
4 S. Sontag, O fotografii, Warszawa 1986, s.19
5 Z. Bauman, Obcy u naszych drzwi, Warszawa 2016, s.31
6 W. Flusser, Ku filozofii fotografii, Katowice 2004, s.33
7 J. Berger, O patrzeniu, warszawa 1999, s.76
8 R. Barthes, Mitologie, Warszawa 2000, s. 28


--------------------------------------------

PAWEŁ MACIAK
e-mail:  maciakmaciak@poczta.onet.pl

Ur. 1969 w Zgierzu

Absolwent PWSSP w Łodzi. Studia na Wydziale Grafiki i Malarstwa w latach 1991-96. Dyplom w pracowni drzeworytu prof. Andrzeja Bartczaka w 1996 roku.
Wcześniej fotograf i malarz, obecnie fotograf, twórca wideo, dźwiękowiec i muzyk.
Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie sztuk wizualnych – 2007.

W latach 2007-2014 – nauczyciel podstaw fotografii i filmu w ZPSP im. T. Makowskiego w Łodzi.
Aktualnie skupiony na działaniach dźwiękowo-wizualnych oraz autorskim projekcie muzycznym Blady Jeleń.


Wystawy indywidualne:

2017 – „Badziewie Świata Całego” – Galeria FF, Łódź
2015 – „Fotografia Materii” – Galeria Sztuki Wozownia, Toruń
2010-2011 – „Melanż” – projekt TO-EN taniec butoh + fotografia, Paweł Maciak, muzyka Tautvydas       Bajarkevičius (Litwa) – Pałac Opatów, Gdańsk Oliwa, Bunkier Sztuki, Kraków, Teatr Rondo, Słupsk
2010 – „Po” Galeria Impart, Centrum Sztuki Impart, Wrocław
2008 – „Energia – to co jem” – Galeria FF, Łódź
2004 – „Zwyczajne Piękno” – Galeria Opus, Łódź
2003 – „Przemiana materii” – Mała Galeria ZPAF/CSW, Warszawa
2002 – „Pierwsza miłość” – Galeria Manhattan, Łódź                                                                                                                                                                                                                                                             
2000 – „Szczere Pole” – Mózg, Bydgoszcz
2000 – „Odmiana przez osoby” – Mózg, Bydgoszcz
2000 – „54 zdjęcia”– Forum Fabricum, Łódź
1999 – „Odmiana przez osoby” – Forum Fabricum, Łódź
1998 – „Gęby” – Pub Łódź Kaliska, Łódź
1997 – „Proszę się nie wyrażać” – Galeria ŁTF, Łódź


Wystawy zbiorowe, prezentacje:

2017 – „Między sztuką a designem” – Galeria ASP w Łodzi, Łódź
2016 – „Taniec butoh – fotografie” (również opieka kuratorska), w ramach Dni Sztuki Współczesnej, Białostocki Ośrodek Kultury, Białystok
2012 – „Otwarta Wystawa 2002-2012” – Centralne Muzeum Włókiennictwa, Łódź
2006 – Łódź Biennale – „Mentality” –  Łódź Art Center, Łódź
2006 – „Sztuka przetrwania” – (Marek Domański, Paweł Hajncel, Paweł Maciak,  Magdalena Moskwa, Zbigniew Nowicki), Galeria Willa, Łódź
2006 – V Międzynarodowy Festiwal Fotografii w Łodzi – wystawy towarzyszące, Galeria Patio Centrum Sztuki WSHE oraz Księgarnia Mała Litera, Łódź
2006 – Krakowska „Dekada” pod patronatem MHF – Klub Lokator, Kraków
2005 – IV Międzynarodowy Festiwal Fotografii w Łodzi – Program Otwarty
2004 – Miesiąc Fotografii w Krakowie – Klub Oko Cafe, księgarnia „f5”, Kraków
2002 – X Międzynarodowy Festiwal Sztuki Operatorów Zdjęć Filmowych Camerimage – wystawa towarzysząca, klub festiwalowy, Hotel Centrum, Łódź
2002 – I Międzynarodowy Festiwal Fotografii w Łodzi – Kino Cytryna, Łódź
2001 – „Fotografia bez przeszłości – 4 z 12-tu” – Galeria /Studio Gierałtowskiego,  Warszawa
2001 – „Fotografia bez przeszłości” – Muzeum Historii Fotografii, Kraków
1999 – „International Young Baltic Art.” – ARTLINK / SOTHEBY'S, Berlin, Rostok
1999 – „Poza planem” – ASP, Galeria Manhattan, Łódź
1997 – „Grafika roku” – Galeria ASP w Krakowie
1997 – „Lwowska Akademia Sztuk – ASP w Łodzi” – Galeria ASP w Łodzi
1997 – „Ja” – Galeria MHMŁ, Łódź
1996 – wystawa zbiorowa studentów łódzkiej PWSSP – Galeria Xylolit, Łódź
1995 – wystawa prac nagrodzonych w XII Konkursie im. Władysława Strzemińskiego PWSSP w Łodzi
1992 – „Hieronim znowu zwariował”  malarstwo i performance (Paweł Maciak, Piotr Malinowski, Cezary Marasiński) – Galeria Forum, ŚDK Saturn, Łódź


Wydawnictwa płytowe:

2012 – Biały Jeleń – „Unikat” – CD
2017 – Blady Jeleń – „Badziewie Świata Całego/ Tradycyjne upodlenie dźwiękiem” – CD


Bibliografia:
Paweł Maciak, Fotografia Materii, katalog wystawy, Galeria Sztuki Wozownia, Toruń, 2015.
Ewa Milczarek, Energia – to co jem, katalog wystawy, Galeria FF, Łódź, 2008.
Paweł Maciak, Sztuka przetrwania (na marginesie), katalog wystawy, Galeria Willa, Łódź, 2006.
Jolanta Ciesielska, Sztuka przetrwania, katalog wystawy, Galeria Willa, Łódź, 2006.
Paweł Maciak, Zwyczajne Piękno, katalog wystawy, Galeria Opus, Łódź, 2004.
Jolanta Ciesielska, Rozkład Naturalny, „Format” nr 44.
Jolanta Ciesielska, Rozkład Naturalny, katalog wystawy „Przemiana Materii”, Mała Galeria ZPAF/CSW, 2003.
Konrad Kuzyszyn, Czarny i biały świat Pawła Maciaka, kwartalnik „Fotografia” nr 10/2002.